Στον Κανόνα είμαστε προσηλωμένοι σ’ ένα στυλ ταξιδιού που είναι περιβαλλοντικά, πολιτισμικά και κοινωνικά υπεύθυνο - αυτό το αποκαλούμε Συνειδητοποιημένο, ή Υπεύθυνο Ταξίδι. Το να ταξιδεύουμε μ’ αυτόν τον τρόπο, εξαπλώνουμε το μήνυμα του βιώσιμου τουρισμού όπου είναι δυνατό, μ’ έναν τρόπο που σέβεται και παράλληλα ωφελεί τους ντόπιους, τον πολιτισμό τους και το περιβάλλον. Το υπεύθυνο ταξίδι συνεισφέρει πιο άμεσα στις τοπικές οικονομίες και θα δίνει περισσότερες ευκαιρίες για επαφή με τους ντόπιους και την κουλτούρα τους.



ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ…
 
Είτε μας αρέσει, είτε όχι, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε, ότι το περιβάλλον έχει δεχτεί δυνατά πλήγματα από τον “πολιτισμό” μας και ότι τίποτα δεν θα είναι το ίδιο στο μέλλον.
Στο χέρι μας είναι να περιορίσουμε όσο μπορούμε τις επιπτώσεις από τα ταξίδια μας, γιατί – πιστέψτε το – ταξιδεύοντας, ακόμα και αν δεν το θέλουμε, προξενούμε μεγάλη ζημιά.
Τα αεροπλάνα που χρησιμοποιούμε, για παράδειγμα, επιβαρύνουν πολύ την ατμόσφαιρα.
Τα ξενοδοχεία που διαμένουμε, συνήθως ρυπαίνουν με σκουπίδια, ή με απόβλητα.
Μη πιστεύετε ότι όλα είναι “οικολογικά”. Στις τριτοκοσμικές χώρες δεν έχουν ιδέα απ’αυτά τα πράγματα, γιατί η καθημερινή επιβίωση είναι σημαντικότερη για τον κόσμο, από την “άχρηστη” προστασία του περιβάλλοντος.
Επειδή όμως όλοι θέλουμε να ταξιδεύουμε και δεν μπορούμε να μη χρησιμοποιήσουμε αεροπλάνο, ούτε να μην απολαύσουμε τη φύση, μπορούμε να ακολουθήσουμε κάποιες απλές οδηγίες, για να βελτιώσουμε τις συνθήκες διαβίωσης των συνανθρώπων μας και μακροπρόθεσμα τις δικές μας και των παιδιών μας.
 
1. Διαλέγουμε τα ξενοδοχεία μας - όσο αυτό είναι εφικτό βέβαια - σύμφωνα με την πολιτική τους απέναντι στο περιβάλλον. Είναι όντως οικολογικά, ή απλά βαφτίζονται έτσι, για να μαζεύουν κόσμο; Ρωτήστε μας. Κάθε χρόνο περνάμε από λεπτομερή έλεγχο δεκάδες ξενοδοχεία. Δεν γίνεται να πηγαίνουμε σε όλα, αλλά υποστηρίζουμε όσα μπορούμε, γιατί δείχνουν οικολογική ευαισθησία.

2. Δεν έχουμε απαίτηση να μας αλλάζουν σεντόνια και πετσέτες κάθε μέρα. Αν οι πετσέτες δεν χρειάζονται πλύσιμο, τις ξανακρεμάμε στο μπάνιο και δεν τις πετάμε εδώ και κει, γιατί τότε σίγουρα θα τις μαζέψουν. Τα απορρυπαντικά κάνουν πολύ μεγάλη ζημιά και χρέος μας είναι να ελαττώσουμε τη χρήση τους.

3. Φεύγοντας από το δωμάτιο, σβήνουμε πάντα τα φώτα. Συνήθεια που πολλοί έχουμε στα σπίτια μας, γιατί να μη την ακολουθούμε και στα ξενοδοχεία; Ξέρετε τι εξοικονόμηση ενέργειας πετυχαίνουμε;

4. Επίσης το ότι δεν είμαστε στο σπίτι μας, δεν σημαίνει ότι αφήνουμε τις βρύσες του μπάνιου ανοιχτές. Το νερό είναι πλέον πολύτιμο, ΠΑΝΤΟΥ!

5. Δεν πετάμε ΠΟΤΕ και ΠΟΥΘΕΝΑ σκουπίδια. Αντίθετα, τα μαζεύουμε σε μία μικρή πλαστική σακούλα και τα παίρνουμε μαζί μας, για να τα πετάξουμε σε καλάθι αχρήστων. Σιγά το βάρος δηλαδή!

6. Αν πρέπει κατεπειγόντως να πάμε στην τουαλέτα, στη μέση του πουθενά, φυσικά και θα χρησιμοποιήσουμε τον παρακείμενο θάμνο. Ότι “παράγουμε” είναι άμεσα ανακυκλώσιμο. Το χαρτί που σκουπιζόμαστε όμως, αν και ανακυκλώνεται, εκτεθειμένο, πέρα από μικρόβια, προσθέτει μία φρικτή ασχήμια (ειδικά όταν το πάει ο αέρας πέρα-δώθε…).
Αν δεν μπορούμε να το πάρουμε μαζί μας σε ένα σακουλάκι, τότε το θάβουμε. Θα ανακυκλωθεί σίγουρα, αλλά γιατί να φαίνεται; Άσε που σε μερικές χώρες, που βασίζονται στον οικοτουρισμό, ο τοπικός ξεναγός θα μας αναγκάσει να το κάνουμε.

7. Επίσης, όσοι καπνίζουμε, δεν πετάμε τις γόπες δεξιά-αριστερά.
Εκτός από τις πυρκαγιές – καίγονται και οι υγρές ζούγκλες ξέρετε – δεν επιβαρύνουμε το έδαφος με τα φίλτρα από τα αποτσίγαρα, που αποσυντίθενται πολύ αργά και προσθέτουν επίσης μία ασχήμια.

8. Φυσικά και δεν μας αρέσουν τα κουνούπια και οι κατσαρίδες και σίγουρα θα ψεκάσουμε, αν δούμε κάτι τέτοιο στο δωμάτιο μας. Αλλά με μέτρο. Αφού δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς, ας περιορίσουμε τη χρήση εντομοκτόνων και ας μη μας πιάνει υστερία με διάφορα ζωύφια. Τα περισσότερα είναι ακίνδυνα και κυρίως ΧΡΗΣΙΜΑ. Το ίδιο βέβαια ισχύει για τα φίδια και τις αράχνες.

9. Δεν αγοράζουμε ΠΟΤΕ προϊόντα, που προέρχονται από άγρια ζώα, όσο σπάνια κι αν είναι (ακόμα χειρότερα!). Ο πωλητής μπορεί να σας εγγυάται ότι δεν υπάρχει πρόβλημα. Όμως υπάρχει. Ελεφαντόδοντο, κόκκαλο χελώνας, κοράλια, φτερά, γούνες και δέρματα αγρίων ζώων, απαγορεύονται δια ροπάλου!! Μην αναγκάσετε τον αρχηγό να ειδοποιήσει τις αρχές. Θα το κάνει! Επίσης δεν αγοράζουμε ζωντανά, ή βαλσαμωμένα ζώα. ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ!!!!!!!!

10. Φερόμαστε με σεβασμό στους ντόπιους, το ότι είναι φτωχοί, δεν σημαίνει ότι δεν έχουν αξιοπρέπεια. Δεν τους φωτογραφίζουμε χωρίς την άδεια τους και δεν πετάμε καραμέλες στα παιδάκια από τα παράθυρα των αυτοκινήτων. Αν θέλετε να τους δώσετε κάτι, αγοράστε σχολικά είδη και φάρμακα και χαρίστε τα σε ένα σχολείο, ή σε ένα τοπικό κέντρο υγείας αντίστοιχα. Να ξέρετε ότι κάνετε περισσότερ καλό, από το να μοιράζετε στα παιδιά γλυκά - που παρεπιπτόντως καταστρέφουν και τα δόντια τους. 

11. Όταν είμαστε σε εθνικά πάρκα, δεν κάνουμε θόρυβο, δεν κόβουμε λουλούδια και δεν μαζεύουμε πέτρες, κλαδιά, κοχύλια ή οτιδήποτε άλλο.

12. Στα εθνικά πάρκα δεν πλησιάζουμε τα ζώα. Τρομάζουν.
Ούτε τα ταΐζουμε, γιατί μαθαίνουν στους ανθρώπους και έτσι γίνονται πιο ευάλωτα στους λαθροθήρες. Επίσης, μπορεί να μεταφέρουμε μικρόβια, που είναι επικίνδυνα για την άγρια ζωή (απίστευτο, ε;). Το πεπτικό τους σύστημα επίσης δεν είναι φτιαγμένο για να χωνεύει γαριδάκια, σοκολάτες, ή σάντουιτς από τον πρωινό μπουφέ.
Αν θέλετε να τα δώσετε κάπου, δώστε τα στα παιδάκια που πεινάνε, ή έστω στα αδέσποτα, που επίσης πεινάνε και έχουν συνηθίσει στις ανθρώπινες τροφές.

13. Όταν περπατάμε στη φύση, παραμένουμε στα μονοπάτια. Όσο και αν μας φαίνεται απίθανο, προκαλούμε μεγάλη διάβρωση. Και δεν ξεριζώνουμε φυτά, “για τη γλάστρα στο σπίτι”.

14. Όταν βουτάμε σε κοραλλιογενείς υφάλους, προσέχουμε να μη χτυπάμε τα κοράλλια με τα βατραχοπέδιλα μας. Κάνουμε μεγάλη ζημιά. Και αφήνουμε τα κοχύλια και τις γοργονίες εκεί που βρίσκονται.

15. Ακολουθούμε τις οδηγίες των συνοδών μας. Και δεν τους πιέζουμε να ενοχλούν τα ζώα, για να βγάλουμε καλύτερες φωτογραφίες.

16. Αποφεύγουμε να ενοχλούμε την άγρια ζωή σε προστατευόμενους τόπους, π.χ. πυρήνες εθνικών δρυμών, ή παραλίες ωοτοκίας θαλάσσιων χελωνών. Όσο και αν ενθουσιαζόμαστε, τα ζώα δεν συμμερίζονται τον ενθουσιασμό μας αυτό.
Τα τρομάζουμε και τα αναστατώνουμε.

17. Φροντίζουμε για την ανακύκλωση των σκουπιδιών μας, ειδικά στα ξενοδοχεία. Σε περίπτωση που το ξενοδοχείο δεν παρέχει ανακύκλωση, το αναφέρουμε ευγενικά στη ρεσεψιόν. Όσοι περισσότερο το ακούνε, τόσο καλύτερα. Εμείς το αναφέρουμε συνεχώς, αλλά καλό είναι να το ακούνε και από τους πελάτες απευθείας.

18. Ψωνίζουμε – όποτε μπορούμε - τοπικά προϊόντα από τοπικές αγορές και όχι βιομηχανοποιημένα σουβενίρ από τουριστικά σούπερ μάρκετ. Μ’αυτόν τον τρόπο βοηθάμε τις τοπικές κοινωνίες, να συντηρούν τον παραδοσιακό τρόπο ζωής τους.

19. Μαθαίνουμε για περιβαλλοντικές οργανώσεις στη χώρα που θα πάμε και κάνουμε μία μικρή δωρεά. 10 – 20 ευρώ αρκούν. Μπορούμε επίσης να βοηθήσουμε παρόμοιες οργανώσεις και στην Ελλάδα. Το Ελληνικό WWF, κάνει μεγάλο αγώνα: www.wwf.gr

20. Τέλος, ο χρυσός κανόνας ενός υπεύθυνου ταξιδιού είναι: Δεν παίρνουμε πάρα μόνο φωτογραφίες, δεν αφήνουμε παρά μόνο τις πατημασιές μας.